maandag 23 januari 2012

Afgelopen weken in vogelvlucht..

Zoo hèhè, genoeg wedstrijden opgespaard om weer eens een verslagje te schrijven dacht ik zo.

Aardig wat weken overheen gegaan eer ik me weer geroepen voelde om een stukje te schrijven. Ik denk dat dit de gevolgen waren van een writersblockje.

Maargoed daar gaan we maar weer. Allereerst gaan we even terug in de tijd naar zaterdag 7 januari.

Sportlust 3- Con Zelo 1:

In het jaarlijkse relaas van Jesper was één zin al genoeg om deze wedstrijd te beschrijven, dus ik zal er ook niet teveel woorden aan vuil maken.
Het weer was vies, de spelers brak, het voetbal niet om aan te zien. Lekker om even te bewegen met die klotsende magen en die harde bal op je bonkende voorhoofd.

We zijn er in ieder geval even uit geweest ;), maar helaas verloren.


Inmiddels weer in Woerden waren we weer net goed nuchter of de trainer had de volgende match alweer op het programma staan:

dinsdag 10 januari Vep 2- Sportlust 3:

De volgende wedstrijd diende zich weer aan, ditmaal tegen de buren.

Bij binnenkomst in de kleedkamer was er gelijk al een daverende verrassing.
Na een fantastisch weekend met klaarblijkelijk een dozijn aan goede impulsen, had de trainer besloten om ondergetekende aanvoerder te maken. Zou de trainer dan eindelijk het licht hebben gezien in de duisternis?

Bij aanvang van de wedstrijd resulteerde uitstekende aanvoering meteen in de tosswinst. De aanvoerder koos voor de aftrap, helaas kon dit niet en moest hij een kant kiezen. Ach jaa overkomt de beste.

De eerste helft startte en begon voor Sportlust gelijk al erg rommelig. Er werd niet vanuit de posities gespeeld en vanaf het middenveld werd er veel gelopen met de bal in plaats van de bal het werk te laten doen. Sportlust was wel een paar keer gevaarlijk bij de zwakke keeper van Vep, maar kon niet tot scoren komen.
Het was Vep die via een corner met een klutsbal achter keeper Luuk kon krijgen. Wederom een dode spelsituatie waarbij de tegenstander sneller en alerter is dan wij zelf.
Al snel kwamen we op gelijke hoogte door een fenomenale loopactie vanaf de middencirkel door Lionel Uittenbogaard die de bal daarna feilloos achter de keeper van Vep schoot.

We gingen dus met 1-1 de rust in. Jochem liet duidelijk merken dat het op het middenveld anders moest, meer de lijnen uitzetten en minder lopen met de bal.

De tweede helft was een gestructureerd geheel ten opzichte van de eerste helft. Er werd gecontroleerd gevoetbald vanuit achteruit. Op het middenveld waren de spelers aanspeelbaar en de rust werd getoond. Sportlust was heer en meester de tweede helft. Het enige wat nog ontbrak was de voorsprong. Die liet dan ook niet lang op zich wachten en tekende zich aan in de vorm van Joost. 2-1. Na de 2-1 werd de wedstrijd onder controle gehouden en deden er zich geen noemenswaardige problemen meer voor.


Zaterdag 14 januari:

Sportlust 3- Sportlust A1

De derde wedstrijd binnen een week stond voor de deur en ditmaal was het onze eigen A1 die verslagen moest worden. Er waren nog een paar openstaande rekeningen die zoals Jochem zei, vereffend moest worden en dus gaf dit nog een beladen tintje aan deze match.

De eerste helft was ik niet aanwezig, aangezien ik bij het tweede elftal op de bank mocht plaatsnemen. 'Wat een eer'. Naar ik hoorde was de eerste helft rommelig en van de kant van de A1 fel en scherp. Sportlust kwam 0-1 achter en het had ook 0-2 geweest indien de laatste man niet verzuimd had om zijn penalty te verzilveren. Gelukkig kwamen de twee vedettes van de 2e selectie naar voren om twee maal op schitterende wijze te scoren. Eerst Martijn Staal en vervolgens Marc Nederend, ervaring nam het voortouw.

De tweede helft was rommelig, maar wel lekker fel. Dit resulteerde in nog 2 doelpunten voor het 3e. Er werd lekker fel gevoetbald en de A1 kwam nog maar weinig aan de kant van het 3e.
Verder is de samenvatting vrij summier, aangezien ik meer bezig was met de twee verschrikkelijke kansen die ik over en naast had geschoten dan dat ik verder heb opgelet.


Zaterdag 21 januari:

Sportlust - Soccerboys:

En toen afgelopen zaterdag. De selecties waren erg breed, de rust was er volop en tijd hadden we ook genoeg. Trainer Jochem was de rust zelve en Rik Kramer was ruim op tijd om de wedstrijd van zijn leven te gaan spelen. Zelfs zo op tijd, dat hij nog tijd over had om een mail rond te sturen over een verbrande stoel met een waterpijp. Hoe kom je der op??

Opstelling:

Luuk,
verdediging vrnl: Daan, Marc (lang zal die leven, hiep hiep hoera), Joris, Jesper.
Middenveld: Sander, Sven, Joost (10)
Aanval: vlnr: Machiel, Robin en Jaron.

Wissels: Rik, Niels, Derk en Vincent. (konden allemaal terugkomen van 2, echt goed geregeld)

Soccerboys begon fel en het was even zoeken bij de mannen naar de juiste speelstijl. Na een half uur was duidelijk dat dit een leuke pot kon worden, want we waren aan elkaar gewaagd. Heen en weer wat kansen, waarbij Sportlust steeds meer de overhand kreeg, naarmate er meer druk werd gezet. De druk zorgde voor een zwakke verdediging bij Soccerboys. Soccerboys begon met mauwen en had al gauw de eerste twee gele kaarten te pakken. Dit zorgde voor nog meer gezeur. De scheidsrechter had de wedstrijd goed in de hand en lette goed op.

Tijdens de rust waren druk houden en niet verslappen kernwoorden. Volgens Jochem zou Soccerboys de 2e plaats niet zonder slag of stoot weggeven en zouden er rake woorden gesproken worden in de kleedkamer. We moesten dus niet verslappen en zorgen dat we Soccerboys meteen weer op de huid zouden zitten.

De tweede helft begon zoals Jochem zei met een fel Soccerboys, maar niet voor lang. De 1-0 tekende zich al gauw aan via Robin, die door goed doorlopen op de verdediging de 1-0 kon binnenschieten via een knappe dropkick. Niet lang daarna was het ook Robin die voor 2-0 zorgde door wederom goed doorlopen op de verdediging. Twee cruciale verdedigende fouten van Soccerboys en zeer scherp opletten van Robin. Soccerboys zakte in en Sportlust speelde constant en zorgvuldig. Een aantal gevaarlijke momenten konden nog zorgen voor uitloop, maar deze werden helaas niet verzilverd. De nummer 10 van Soccerboys werd nog gevaarlijk en probeerde via een fantastisch geschoten bal, Luuk te verschalken. Helaas voor nr. 10, maar gelukkig voor ons was de redding van Luuk vele malen fantastischer dan de geschoten bal, dus het bleef bij 2-0.

De eerste wedstrijd na de winterstop drie punten scoren is een fijne start. Zorgt voor een goed gevoel voor het vervolg van de competitie.

Volgende week staat Zwaluwen op het programma en moet er uiteraard weer gewonnen worden.

Hopelijk is Rik Kramer dan ook weer geheel hersteld van zijn knallende pot voetbal van afgelopen zaterdag.

Gegroet.







donderdag 12 januari 2012

Weekend Weg Enschede 2012

De lichamen zijn weer gezuiverd. De ziekelijke lucht is min of meer verdwenen. Zundapf is weer terecht. Kortom, tijd voor een terugblik op het weekend weg in Enschede! Ik zal proberen een waarheidsgetrouwe, chronologische beschrijving te geven, maar het staat jullie natuurlijk vrij mij aan te vullen in de comments!

Vrijdag:

Zo, eindelijk vrijdag. Sinds het zeer geslaagde weekend in Midwolda wordt er gehunkerd naar een volgende editie en dit keer bleek Buurse ons (en Jochem) met open armen te ontvangen! Toch bleek hier en daar nog wat wantrouwen te bestaan. De organisatie lag dit weekend immers niet meer in handen van het olijke party-duo Sven & Lars, maar in de handen van het meer degelijke duo Rikkie K. en Schwanz. Wat betreft de accommodatie bleek het wantrouwen niet gegrond. Zo wachtte ons in Buurse ook dit keer weer een ruime eetzaal, keuken en lounge met open haard. Het overgrote deel van de groep arriveerde deze vrijdag al in onze residentie te Buurse. De youngsters zwiepten met de Wii, oldtimers legden een kaartje en de rest deed maar wat. De kamers werden tactisch verdeeld, rustige mensen bij rustige mensen, mensen met swag bij mensen met swag, geen gehessel. De organisatie ging rond etenstijd op weg voor voedsel, het werd patat, van een Vietnamees, ja.. ook in Buurse. De patat en bijbehorende snacks waren goed te hesselen en zorgde voor een goede bodem. Helaas bleek deze bodem niet voor iedereen afdoende.. maar daarover later meer. De hele teringzooi was nog maar koud van tafel of Joaqim beroofde ons van een heerlijk after-dinner biertje; er was iets met een PowerPoint presentatie. Ik moet helaas bekennen dat ik weinig van de PowerPoint gezien heb, ik was namelijk druk bezig met de lootjes voor de daarop volgende voetbalquiz te maken. Achteraf hoorde ik dat het iets meer mieren was. Achja.. life goes on. De statistieken vertoonden echter wel nog een paar leuke feitjes. Zo scoort Joey (letterlijk en figuurlijk) goed op vele fronten (die vlieger ging de daaropvolgende avond helaas niet op). Jaron trouwens ook, vooral met trainen. Wie Jaron is? Die jongen die altijd invalt.. als hij niet aan het vlaggen is. Trainert Sneep benadrukte daarna dat vooral de trainingsopkomst sterk was gestegen ten opzichte van vorig jaar. Een terloopse sneer naar Hendrik-Jan. Hendrik-Jan mompelde vervolgens iets over een stand op de ranglijst. Powerpoint klaar, nieuw bestand openen, Voetbalquiz 2012. Net als vorig jaar werd er weer blind geloot. Staal had ook dit keer weer een puike quiz in elkaar gezet. De winnaars van vorig jaar (Sander & Joey) zaten dit keer niet bij elkaar in het team, dus nieuwe kansen voor iedereen. De finale ging uiteindelijk tussen Jaron & Machiel en het drietal Auke, Sven & Joey. De numerieke meerderheid bleek nog niet genoeg om de titel binnen te slepen, Jaron & Machiel zijn daarom de winnaars van 2012. Ze hebben beiden geen vriendin overigens. Voetbalquiz klaar, tijd om nou eindelijk die biertjes eens flink naar binnen te werken. Ik zal me beperken tot de verdere hoogtepunten die hierop volgden. Waterpijp werd gebouwd door Nicky en onze excuus-Griek. Hendrik-Jan haalde met een zeer onconventionele hand-oogcoördinatie een uitmuntende score bij Super Mario Bros. Gevolg, Rik die naakt een rondje om het gebouw rent! En passent liet hij ook nog zijn onwelriekende snikkel aan de buren zien, de toon was gezet. Jonge gasten gingen naar Hengelo om te stappen. Alle negers uit de regio hadden zich daar verzameld om onze teamgenoten een warm welkom te heten. En dat terwijl wij net onze enige kleurling hadden ingewisseld dit seizoen, wat een tegenvaller! Eenmaal thuisgekomen in Buurse werden ze echter verrast door een nog altijd wakkere enclave, wat bleek: er werd gehesselt! En hoe! Boere had het vuur lekker opgestookt, het bier vloeide rijkelijk, de muziek zorgde voor een fijne ambiance en The Hessmeiser was stuk. Dit zorgde voor het nodige vermaak. Hesselhoff is blijkbaar niet iemand die zich wat naar de achtergrond terugtrekt in lamme staat (eerst even Rekers wegsturen dan), nee, onze Stewardhessel komt in beschonken staat hard in je face om je meermaals te vertellen wat een faalhaas je eigenlijk bent. Dit vraagt om repliek en zo geschiedde. Lachen gieren brullen. De ochtend kondigde zich bijna aan, nog maar snel even wat uurtjes slaap pakken!

Zaterdag:

De zaterdagmorgen kondigde zich aan. Is er zojuist in m'n bek gescheten door een waterbuffel? Nee, Boere sliep nog. Z'n aars niet. Het was slecht wakker worden met zo'n lucht. Ik zal eerlijk zijn, naast mijn kamergenoten ging ook ik zeker niet vrijuit. Als ik de verhalen mag geloven beperkte deze putlucht zich niet alleen tot onze kamer, de toon/lucht/hessel was gezet. Een lekker ontbijtje was wat ons wachtte. Weinig tijd om te treuzelen want Jochem had een wedstrijd voor zowel 3 als 4 gepland tegen onze accommodatieburen van Con Zelo 1 en 2. Con Zelo, het klinkt een beetje als een Zeeuwse Conjo. Ze kwamen echter uit Noord-Holland, maar dat kun je gewoon weer vergeten. Het was wachten tot iedereen eindelijk klaar om was om te vertrekken. Colin vond het namelijk nodig om laf hoopje braaksel uit het slaapkamerraam te deponeren. De beste jongen drinkt geen druppel alcohol, een warme dampoe van Jaron in je gezicht blijkt echter ook voor de nuchtere maag te veel van het goede. De accommodatie van de plaatselijke vereniging/school/afwerkplek zag er pico bello uit. Een heerlijk kunstgrasveld stond op ons te wachten, tijd voor.. tikkertje. De tering.. en dat voor het oog van onze tegenstander, wat een afgang. Je kunt eigenlijk wel stellen dat we hier al verloren hadden. Ik zal voor de volledigheid nog maar even vertellen dat 4 met 3-1 verloor (goal van Joey), 3 verloor met 2-1 (goal van Rik). Goede douches, die hadden ze wel daar! In de douchejes werd overigens tot teleurstelling van een enkeling geen tikkertje gespeeld. Iedereen spurtte hierna huiswaarts, tijd om nog even te hesselen voordat we wokpaleis Mr. Wu onveilig maakten. Er werd gekaart, gegamed, geslapen, gedronken. Er waren ook knakworsten, top geregeld. Na wat gehessel over de auto-indelingen (wel of geen kofferbak) werd besloten naast onze eigen auto's een taxi te laten komen. Zodoende kon deze inmiddels complete en aardig ontbindende groep naar Mr. Wu in Enschede. Mr. Wu bood eigenlijk wat elk wokpaleis biedt, dit keer zat er echter ook onbeperkt drinken in de prijs verwerkt, nice. Er werd gegeten, gedronken en veel gescheten. Mr. Wu is geen grap. Was dus ook zomaar even Hessel opeens jarig, had die jongen dan nog niet genoeg aandacht gekregen? Nee, dus daarom voor deze verfende PSV-supporter een Ajax shirt met Janssen achterop. Succes joh, in Enschede. Jitse werd die dag ervoor trouwens ook nog in het zonnetje gezet vanwege zijn verjaardag, hij kreeg een boek. Lekker cappuccino'tje na het eten, soesjes vliegen door de lucht. Hendrik-Jan had er zin an! Tijd om het zooitje ongeregeld naar het uitgaanscentrum van Enschede te deporteren. De auto's zorgden dat ze naar goede parkeergarages reden, de rest deed het te voet. Hendrik-Jan urineerde nog wat in de rondte ("dit is echt zo kansloos dit"), pinpas in de gleuf (Joris: "deze 120 euro ga ik dus echt niet opmaken vanavond"). Iedereen voelde hetzelfde, dit zou wel eens een goede avond kunnen worden. Goeie kroeg gespot, naar binnen en.. alleen maar mannen. Het testosteron vloog door de zaal. Ja, dat was klote. De laatste vrouwen vluchtten de kroeg uit, dit was ons teken, wegwezen! Joey kwam vervolgens kroeg nummer 2 niet in, zoals het een echte vent betaamt naaide hij de rest erbij, gevolg: een versplinterde groep. Wat er vervolgens allemaal gebeurd is.. ja hoe moet ik dit nou zeggen. Er waren gewoon een hele hoop mensen de weg kwijt. De beukende beats zorgden de rest van de avond voor vloeiende bewegingen in de club. Iedereen had elkaar inmiddels wel weer gevonden. Ik ga me ook hier weer beperken tot de highlights. Nicky de Vogel: weggestuurd wegens poging tot aanranding. Joey: hing de Joris van vorig jaar uit. Joris: Kneitertje lam, iPhone (tijdelijk) kwijt. Jochem: aanwezig. Er werd als een stel geile resusapen in palen geklommen. Sven danste op de bar met een homo. Iedereen gewoon lekker aan het bier/flügel/bacardi-keula. Ook de shotjes vielen in de smaak. Naar alle waarschijnlijkheid waren het de shotjes die het verschil maakten tussen lam en hessel. Licht aan, muziek uit, oké we gaan wel. Taxi'tje pakken dan maar. Lavenloos Lamheidstrio Nicky, Hessel en Sander waren op elkaar aangewezen om even met z'n drieën naar Buurse te taxiën. Eenmaal in Buurse bleek dit drietal nog niet gearriveerd. Het zal wel, iedereen had volgens mij wel genoeg aan zichzelf. Koud in m'n nest hoorde ik gehessel, ja hoor, daar zijn ze. Child Molester Nicky, The Hessmeister en. Nee, niks en. Zundie was Cast Away. Knap lullig als je zo lam als een GHB feut op donderdagavond bent. Toch maar eventjes zoeken dan? De nog nuchtere mensen kropen in een auto om dit inmiddels waardeloos hoopje mens ergens op te rapen in Enschede. Eind goed al goed.

Zondag:

Rauwe strot, volle blaas, snel naar de wc. Terloops even vragen hoe laat Sander gevonden is, blijkt de beste man nog altijd rond te dwalen. Now we're talking! Toch maar gewoon even ontbijten. Vlak voordat de door Jochem bereidde eieren op de borden werden gelegd kwam onze dwaalaap doodleuk binnenwandelen. Het zal altijd gissen blijven wat er in deze verloren uren gebeurd is. De laatste geruchten zijn dat hij Het Bolke binnenstebuiten heeft gekeerd. Of zou Het Bolke hem hebben binnenstebuiten gekeerd. Niemand zal het weten. Misschien heeft hij wel gewoon de hele ochtend op de grond gelegen. Dan zou er desnoods over hem heen zijn gepist. Who knows. Na het ontbijt nog even opruimen en het weekend is alweer klaar. Wat gaan die weekenden toch snel, niet normaal. Mensen die er dit keer niet bij waren, jullie zijn de hessel. Volgend jaar weer een kans. Ik wil er in ieder geval weer bij zijn. Enschede, city of sins.